Fokker V.serie
.Op deze pagina staan scans uit onze collectie. Later zullen de toelichtingen worden uitgebreid.
Deze pagina moet nog door de eindredacteur worden bekeken en is dus een 'sneak preview'.
Deze pagina moet nog door de eindredacteur worden bekeken en is dus een 'sneak preview'.
De Fokker V.serie liep van 1916 tot 1919 en werd grotendeels ontworpen door
Reinhold Platz, die in die tijd hoofdontwerper bij Fokker was.
De ‘V’ heeft betrekking op ‘Verspanningslohs’, vrijdragend of zelfdragend.
Bij de M.serie liepen er spandraden om de vleugel zijn sterkte te geven, bij de V.serie niet meer.
De spandraden zorgen voor een aanzienlijke luchtweerstand en dit gaat ten koste van de snelheid.
(N.B. De ‘V’ werd later door Fokker voor prototypes gebruikt (Versuchsflugzeug).
De ‘V’ heeft betrekking op ‘Verspanningslohs’, vrijdragend of zelfdragend.
Bij de M.serie liepen er spandraden om de vleugel zijn sterkte te geven, bij de V.serie niet meer.
De spandraden zorgen voor een aanzienlijke luchtweerstand en dit gaat ten koste van de snelheid.
(N.B. De ‘V’ werd later door Fokker voor prototypes gebruikt (Versuchsflugzeug).
Klik op de foto om de foto te vergroten
V.4 / F-I / Dr-I Fokker V-4, Fokker F-1, Fokker DR-1
De V.4 was een aangepaste V.3 en had verbindingsstijlen tussen de vleugels.
Het toestel werd medio 1917 gebouwd en kreeg eerst de Fokker-aanduiding F.I
Het toestel werd medio 1917 gebouwd en kreeg eerst de Fokker-aanduiding F.I
(de F.1 101/17 tot en met F.1 103/17).
Maar het vliegtuig is algemeen bekend geworden onder de naam Dr-I (Dreideker-I).
Tot mei 1918 werden er 320 stuks gebouwd hoewel een andere bron over 600 spreekt.
Het autobedrijf (?) Sarotti bouwde de Dr-1 in licentie als de F-I of SP-5.
Maar het vliegtuig is algemeen bekend geworden onder de naam Dr-I (Dreideker-I).
Tot mei 1918 werden er 320 stuks gebouwd hoewel een andere bron over 600 spreekt.
Het autobedrijf (?) Sarotti bouwde de Dr-1 in licentie als de F-I of SP-5.
Dit type had een afwijkend richtingsroer.
Veel beroemd geworden Duitse piloten vlogen in een Dr-I, zoals Udet, Von Richthofen,
Veel beroemd geworden Duitse piloten vlogen in een Dr-I, zoals Udet, Von Richthofen,
Gontermann en Boelcke.
Von Richthoven vloog in een fel rode Dr-I en kreeg daarmee de bijnaam ‘de rode baron’.
Von Richthoven vloog in een fel rode Dr-I en kreeg daarmee de bijnaam ‘de rode baron’.
Hij haalde 80 overwinningen waarvan 40 in een Dr-I.
Op 30 oktober wilde von Gontermann een van de nieuwe Dr-I's testen. Hij steeg snel op naar 700 meter.
Daar begon hij stunts uit te halen. Na zijn tweede looping draaide hij omlaag in een linkerbocht.
Daarbij begaf zijn bovenste vleugel het, brak af en maakte het toestel onbestuurbaar,
waardoor het neerstortte. Von Gontermann kon nog levend uit het wrak gehaald worden.
Hij had ernstige hoofdwonden door de boordmachinegeweren.
Een paar uur later overleed hij in de plaatselijke verbandplaats.
Von Gontermann was niet de eerste piloot die omkwam tijdens een testvlucht van de Dr-I.
Von Gontermann was niet de eerste piloot die omkwam tijdens een testvlucht van de Dr-I.
Anthony Fokker werd ervan beschuldigd dat het vliegtuig slordig was gebouwd en kreeg orders de productie te verbeteren.

V.6 Fokker V-6
De V.6 werd in de zomer van 1917 gebouwd en was een vergrote uitvoering van de V.4 (Dr-I).
Het had een 120 pk Mercedes motor.
Er werd slecht één prototype gebouwd.
V.13 / D-VI Fokker V-13, Fokker D-6
De V.13/1 werd in november 1917 gebouwd en had een 110 pk Le Rhône motor.
Het was een prototype van de D-VI, die veel door het Duitse leger werd gebruikt.
Aan het front kregen de D-VI’s een 160 pk Goebel motor.
Nadat de D-VII aan het front kwam, werd de D-VI gebruikt als lestoestel.
Het was een prototype van de D-VI, die veel door het Duitse leger werd gebruikt.
Aan het front kregen de D-VI’s een 160 pk Goebel motor.
Nadat de D-VII aan het front kwam, werd de D-VI gebruikt als lestoestel.
V.18 / D-VII Fokker V-18, Fokker D-7
De V.18 werd in december 1917 gebouwd en had een 160 pk Mercedes motor.
De jager was ontworpen door Reinhold Platz, chef constructeur van Fokker, maar de V.18 werd niet door Fokker, maar uitsluitend in licentie door andere vliegtuigfabrieken gebouwd.
De D-VII werd natuurlijk gebruikt in Duitsland, maar ook in Nederland, België, Zwitserland, Rusland, Finland, Zweden, Denemarken, Polen, Litauen, Roemenië, Italië, Groot-Brittannië, Nederlands-Indië, Canada, Verenigde Staten.
In de roemruchte smokkeltrein lagen ca. 120 D-VII’s. Deze werden aan bovenstaande landen verkocht of deze landen hadden D-VII’s buitgemaakt.
De V.18 werd in december 1917 gebouwd en had een 160 pk Mercedes motor.
De jager was ontworpen door Reinhold Platz, chef constructeur van Fokker, maar de V.18 werd niet door Fokker, maar uitsluitend in licentie door andere vliegtuigfabrieken gebouwd.
De V.24 (D-VII-F) werd WEL door Fokker gebouwd. Het onderscheid is echter zo gering dat we ze als één type behandelen.
De bewapening van de (Duitse) D-VII bestond uit 2 vaste Spandau mitrailleurs
op de motorkap.
Fokker kreeg van de Duitse regering opdracht om 400 D-VII's te bouwen tegen een prijs van 25.000,- Mark per stuk (zonder motor)
Nog eens ruim 400 stuks werden gebouwd door Ost-Deutsche Albatross Werke (OAW) en door AEG in Oostenrijk.
De D-VII werd natuurlijk gebruikt in Duitsland, maar ook in Nederland, België, Zwitserland, Rusland, Finland, Zweden, Denemarken, Polen, Litauen, Roemenië, Italië, Groot-Brittannië, Nederlands-Indië, Canada, Verenigde Staten.
In de roemruchte smokkeltrein lagen ca. 120 D-VII’s. Deze werden aan bovenstaande landen verkocht of deze landen hadden D-VII’s buitgemaakt.
In Amerika vloog een D-VII voor de toenmalige NACA (National Advisory Committee for Aeronautics) als laboratoriumvliegtuig.
In Nederland werd de D-VII ook bekend door het stuntteam van de LVA "Vijf vingers aan één hand".

Spanwijdte: 8,40 - 8,90 m, lengte: 6,95 m, hoogte: 2,95
Vleugeloppervlak: 20,20 - 21,60 m^2
Leeggewicht: 688 kg, vlieggewicht: 906 kg.
Max. snelheid: 165 - 193 km/h, kruissnelheid 140 - 160 km/h.
De D-VII kreeg in zijn operationele leven verschillenden motoren:
• BMW (185, 250 of 260 pk)
• Mercedes (170 pk)
• Hall-Scott (200 pk}
• Hispano-Suiza
• Packard Liberty (200 of 300 pk)
• Amstrong-Siddely Puma (230 pk)
De D-VII’s met een BMW motor waren iets sneller dan de types met de Mercedes.
• BMW (185, 250 of 260 pk)
• Mercedes (170 pk)
• Hall-Scott (200 pk}
• Hispano-Suiza
• Packard Liberty (200 of 300 pk)
• Amstrong-Siddely Puma (230 pk)
De D-VII’s met een BMW motor waren iets sneller dan de types met de Mercedes.
V.26/2 / E-V / D-VIII Fokker V-26/2 Fokker E-5, Fokker D-8
De V.26/2 werd in april 1918 gebouwd en had een Le Rhône motor.
Dit toestel kreeg van het Duitse leger eerst de type-aanduiding E-V en later D-VIII.De D-VIII/2 kwam in augustus 1918 aan het front, maar werd spoedig teruggetrokken wegens problemen met de vleugel.
Het “Richthoven Geschwader, Jasta-6” heeft met de D-VIII (E-V) gevlogen. Drie toestel storten neer door de vleugelproblemen.
De verbeterde versie kwam te laat omdat inmiddels de wapenstilstand van kracht was.
V.27Fokker V-27
De V.27 werd in april 1918 gebouwd.
Het was een vergrote uitvoering van de V.26 en had een 195 pk V-8 Benz motor.
Ook dit type deed mee aan de ‘tweede jager-wedstrijden’.
De V.27 was een voorloper van de V.30 en tevens het prototype van de Fokker F-VI.
De F-VI werd door Amerika gekocht waar het de type-aanduiding ‘PW-5’ kreeg
Het was een vergrote uitvoering van de V.26 en had een 195 pk V-8 Benz motor.
Ook dit type deed mee aan de ‘tweede jager-wedstrijden’.
De V.27 was een voorloper van de V.30 en tevens het prototype van de Fokker F-VI.
De F-VI werd door Amerika gekocht waar het de type-aanduiding ‘PW-5’ kreeg
V.28 / D-VIII Fokker V-28, Fokker D-8
De V.28 werd in de zomer van1918 gebouwd.
Dit vliegtuig was gelijk aan de V26/2 maar had een andere motor.
In de 3e jager-wedstrijden vloog dit toestel met zowel een 160 pk Siemens-Halske rotatiemotor, als met een 160 pk Goebel.
Het Duitse leger gaf de V.28 de aanduiding D-VIII in plaats van E-V.
Dit vliegtuig was gelijk aan de V26/2 maar had een andere motor.
In de 3e jager-wedstrijden vloog dit toestel met zowel een 160 pk Siemens-Halske rotatiemotor, als met een 160 pk Goebel.
Het Duitse leger gaf de V.28 de aanduiding D-VIII in plaats van E-V.
Dit type was tevens de voorganger van de latere Fokker D-IX
V.29 Fokker V-29
De V.29 werd gebouwd in 1918 en had een 160 pk motor.
Dit toestel was een grotere versie van de D-VIII.
Later kreeg het een 185 pk BMW motor.
Met deze BMW motor nam de V.29 deel aan de 3e jager-wedstrijden.
Er volgde geen productie.
Dit toestel was een grotere versie van de D-VIII.
Later kreeg het een 185 pk BMW motor.
Met deze BMW motor nam de V.29 deel aan de 3e jager-wedstrijden.
Er volgde geen productie.
V.30Fokker V-30
De V.30 werd in de zomer van 1918 gebouwd.
Het is een zweefvliegtuig met een parasolvleugel (parasoldekker).
De V.30 zou een vliegende bom moeten worden die door een D-VII omhoog getrokken
Het is een zweefvliegtuig met een parasolvleugel (parasoldekker).
De V.30 zou een vliegende bom moeten worden die door een D-VII omhoog getrokken
zou worden en dan, na het afhaken, zwevend naar zijn doel zou gaan.
De explosieve lading zou in de neus worden vervoerd.
De V.30 was samengesteld uit romp en vleugels van de V.26.
Helaas voor Fokker hadden de Duitsers geen belangstelling voor dit product.
Helaas voor Fokker hadden de Duitsers geen belangstelling voor dit product.
V.33 Fokker V-33
De V.33 werd in de zomer van 1918 gebouwd en had een 110 pk Le Rhône motor.
Dit toestel is een doorontwikkeling van de V.9.
Er werd er slechts één gebouwd.
Dit toestel is een doorontwikkeling van de V.9.
Er werd er slechts één gebouwd.
V.34 Fokker V-34
De V.34 werd in de zomer van 1918 gebouwd en had een 185 pk BMW motor.
Dit toestel is een doorontwikkeling van de V.24 en had een ovale radiator.
Het staartroer was het roer van de V.33 en dit vliegtuigtype is één van de voorlopers van de Fokker C-I verkenner.
Dit type was echter een éénzitter.
Dit toestel is een doorontwikkeling van de V.24 en had een ovale radiator.
Het staartroer was het roer van de V.33 en dit vliegtuigtype is één van de voorlopers van de Fokker C-I verkenner.
Dit type was echter een éénzitter.
V.35 Fokker V-25
De V.35 is in1918 gebouwd en had een 185 pk BMW motor.Het was een tweezitter en een doorontwikkeling van de V.24 en had een groot vliegbereik.
V.36 Fokker V-26
De V.36 werd in juni 1918 gebouwd en had een 185 pk BMW motor.
Het was een doorontwikkeling van de V.24.
Het was een doorontwikkeling van de V.24.
V.37 Fokker V-37
De V.37 werd in augustus 1918 gebouwd en had een 195 pk Benz motor.
Het was een doorontwikkeling van de V.27.Er vond geen verdere ontwikkeling of productie plaats.
Wel werden in 1921 of 1922 twee toestellen gekocht door de US Air Service.
Deze hadden een 330 pk Wright-Hispano motor en twee .30 Browning machinegeweren.
Deze vliegtuigen worden wel eens abusievelijk als V-40 aangeduid.In de US kregen ze de aanduiding ‘PW-5’ (ook wel F-VI).
V.38 / C-I Fokker V-38 / Fokker C-1
De V.38 / C-I werd in september 1918 gebouwd en had een 185 pk BMW motor.
Het was een grotere versie van de D-VII en achteraf ook het prototype van de C-I..
De Duitse luchtmacht bestelde er een aantal van, maar deze kwamen niet klaar voor de wapenstilstand van 1918.
Enkele gingen naar Nederland en werden verkocht aan de LVA en de MLD.
Als C-I werden er tussen de 250 en 300 exemplaren van gebouwd. De bouw vond niet meer in Schwerin plaats, maar in Amsterdam Noord.
Klik hier voor de pagina van de C-I.
Het was een grotere versie van de D-VII en achteraf ook het prototype van de C-I..
De Duitse luchtmacht bestelde er een aantal van, maar deze kwamen niet klaar voor de wapenstilstand van 1918.
Enkele gingen naar Nederland en werden verkocht aan de LVA en de MLD.
Als C-I werden er tussen de 250 en 300 exemplaren van gebouwd. De bouw vond niet meer in Schwerin plaats, maar in Amsterdam Noord.
Klik hier voor de pagina van de C-I.
V.39 Fokker V-39
De V.39 werd eind 1918 gebouwd en had een 110 pk Le Rhône motor.Het ontwerp was gebaseerd op de D-VIII, maar was kleiner.
Omdat het gebouwd was na de wapenstilstand was het bedoeld als sportvliegtuig.
Het werd ook uitgevoerd met een 50 of 80 pk Gnome motor of een 110 pk Oberursel.
V.40 Fokker-40
De V.40 werd eind 1918 gebouwd en had een 38(!) pk Anzani
motor.
Het was een bijzonder licht sportvliegtuig met een parasol-vleugel.
De V.40 was een kleinere uitvoering van de V.30 en vloog tot 1920.
Het was een bijzonder licht sportvliegtuig met een parasol-vleugel.
De V.40 was een kleinere uitvoering van de V.30 en vloog tot 1920.
V.45 / prototype F-II Fokker V-45 / prototype F-2
De V.45 werd werd nog in Schwerin gebouwd na het einde van de 1e wereldoorlog
en was Fokker’s eerste poging om een verkeersvliegtuig te bouwen.
De V-XLV was in feite het prototype van de F-II.
Dit vliegtuig werd door Bernard de Waal in het geheim naar Amsterdam gevlogen en
De V-XLV was in feite het prototype van de F-II.
Dit vliegtuig werd door Bernard de Waal in het geheim naar Amsterdam gevlogen en
op de ELTA
tentoongesteld.
De hallen van de ELTA werden kort daarna de Fokkerfabrieken in Amsterdam-Noord.
Fokker V1 Fokker V2 Fokker V3 Fokker V4 Fokker Fokker V5 Fokker V6 Fokker V7 Fokker V8 Fokker V9 Fokker V10 Fokker V11 Fokker V12 Fokker V13 Fokker V14 Fokker V15 Fokker V16 Fokker V17 Fokker V18 Fokker V19 Fokker V20 Fokker V21 Fokker V22 Fokker V23
Fokker V-1 Fokker V-2 Fokker V-3 Fokker V-4 Fokker V-5 Fokker V-6 Fokker V-7 Fokker V-8 Fokker V-9 Fokker V-10 Fokker V-11 Fokker V-12 Fokker V-13 Fokker V-14 Fokker V-15 Fokker V-16 Fokker V-17 Fokker V-18 Fokker V-19 Fokker V-20 Fokker V-21 Fokker V-22 Fokker V-23